|
سلاله طه (عج)
ویژه امام عصر (عج)
یک شنبه 21 دی 1392برچسب:, :: 7:43 :: نويسنده : هیوا سیدآبادی زندگينامه حضرت امام مهدي(عج) امام مهدي در نيمه شعبان سال 255 ه. ق در شهر سامرا ديده به جهان گشود. از القاب ايشان: حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان، بقيه اللّه ، و مشهورترين آن مهدي است. پدرش امام حسن عسگري (ع) و مادرش بانوي گرامي نرجس است كه به نام ريحانه و سوسن نيز از او ياد شده است. احمد بن اسحاق مي گويد: روزي نزد امام حسن عسكري(ع) رفتم و پرسيدم: اي پسر رسول خدا! امام و جانشين پس از شما كيست؟ پس آن حضرت به درون خانه رفت و بازگشت در حالي كه پسري سه ساله كه صورتش همچون ماه تمام مي درخشيد بر دوش خويش داشت و فرمود: "اي احمد بن اسحاق! اگر نزد خداي متعالي و حجت هاي او گرامي نبودي، پسرم را به تو نشان نمي دادم. همانا او هم نام و هم كنيه رسول خدا و كسي است كه زمين را از عدل و داد پر مي كند". گفتم: سرور من! آيا نشانه اي است كه قلبم به آن آرام گردد؟ در اين هنگام، كودك لب به سخن گشود و به زبان عربي روان گفت: " من بقية اللّه در زمين هستم كه از دشمنان خدا انتقام خواهم گرفت. اي احمد بن اسحاق! پس از اين كه با چشم خود مي بيني در پي نشانه مباش." امام حسن عسگري(ع) پنج سال بعد از ولادت حضرت مهدي(عج) درسال 260 ه. ق توسط معتمد يكي از خلفاي بني عباس مسموم و به شهادت رسيد و امامت به جانشين بعدي آن حضرت يعني امام مهدي(عج) منتقل شد و حضرتش رهبري جامعه اسلامي را به عهده گرفت. پس از شهادت امام حسن عسگري عليه السلام عده اي از دوستان آن حضرت به تصور اين كه جعفر بن علي برادر امام عسگري عليه السلام امام و پيشواي مسلمانان است شهادت آن حضرت را به وي تسليت و پيشوايي اش را تبريك گفتند؛ اما وقتي جعفر بن علي خواست به جنازه امام نماز بخواند ناگاه كودكي گندمگون و سياه موي بيرون آمد و لباس جعفر را گرفت و او را كنار كشيد و گفت: عمو كنار برو من بايد بر پدرم نماز بخوانم، جعفر در حالي كه قيافه اش دگرگون شده بود كنار رفت و حضرت مهدي در سن 5 سالگي بر پدرش نماز خواند. آن حضرت را در كنار قبر پدرش امام هادي دفن كردند. آن حضرت دو غيبت داشتند يكي كوتاه مدت(صغري) و ديگري بلند مدت (كبري) اولي از هنگام تولد تا پايان دوران نيابت خاصه و دومي از پايان دوره نخست آغاز و تا هنگام ظهور و قيام آن حضرت به طول مي انجامد. انتخاب نواب خاص از سوي امام دوازدهم، در واقع ادامه و توسعه فعاليت شبكه ارتباطي وكالت بود كه در زمان امام هادي(ع) و امام عسگري(ع) گسترش چشم گيري يافته و اينك در زمان امام قائم به اوج رسيده بود. وظايف و فعاليت هاي اساسي نواب خاص را مي توان اين چنين خلاصه كرد: پنهان داشتن نام و مكان امام؛ سازماندهي وكلا؛ گرفتن و توزيع اموال متعلق به امام؛ پاسخ گويي به سوالات فقهي و مشكلات عقيدتي مردم؛ و مبارزه با مدعيان نيابت. پس از غيبت صغري، و با مرگ آخرين نائب خاص حضرت ولي عصر(عج)، غيبت كبري آغاز شد و مسلمانان موظف شدند در مسائل خود، به نائبان عام آن حضرت، يعني فقهاي واجد شرايط و آشنا به احكام اسلام مراجعه كنند. اگر غيبت كبري يكباره رخ داد ممكن بود موجب انحراف افكار مردم شود و ذهن ها آماده پذيرش آن نباشد ؛ اما با زمينه سازي هاي مدبرانه امامان پيشين، و تدابير نواب خاص در طول غيبت صغري، ذهن ها آماده پذيرش غيبت كبري شد. درباره علت وجود امام در دوران غيبت، فوايد بسيار گفته اند، از آن جمله رسول خدا (ص) مي فرمايد:"سوگند به پروردگاري كه مرا به پيامبري برانگيخت. در دوران غيبتش مردم از او نفع مي برند و از نور ولايتش بهره مي برند، همان گونه كه از خورشيد پشت ابرها بهره مي گيرند." احاديثي گرانقدر از امام عصر(عج) : نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ  السلام علیک یا ابا صالح المهدی (عج) آخرین مطالب پيوندها
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
